Największa operacja wymiany waluty na świecie, czyli historia wprowadzenia do obiegu Euro

Lata 50 XX wieku były okresem wzmożonej integracji odbudowywanych po II wojnie światowej gospodarek europejskich. W 1951 roku 6 państw powołało Europejską Wspólnotę Węgla i Stali. 6 lat później podpisano traktat rzymski ustanawiający Wspólnotę Europejską, który stał się fundamentem wspólnego rynku w Europie. W 1970 r. Premier Luksemburga Pierre Werner zaproponował plan, który zakładał pogłębienie integracji i stworzenie jednej wspólnej waluty. Mimo, że plan nie został w pełni zrealizowany, idea jednej waluty powracała w kolejnych latach. Gdy na początku lat 70 przestał działać światowy system koordynacji kursów walutowych z Bretton Woods, kraje europejskie podjęły się stworzenia własnego mechanizmu. Sztywne kursy walut miały pozwolić na rozwój handlu między krajami europejskimi. Następnym krokiem mającym ustabilizować europejskie waluty było utworzenie pod koniec lat 70 europejskiego systemu walutowego. Powoływał on między innymi ECU, czyli wspólną jednostkę rozliczeniową. Chociaż nigdy nie miała ona fizycznej postaci upraszczała wzajemne rozliczenia między krajami. Rok 1989 był przełomowy nie tylko w Europie Środkowej. Opublikowano wtedy raport komitetu Delorsa, który zawierał plan powstania unii gospodarczej i walutowej  w trzech krokach. Ostatnim z nich było wprowadzenie wspólnej waluty. Liderzy europejscy podpisując traktat z Maastricht podjęli decyzję o powołaniu w przyszłości wspólnej waluty i opracowaniu warunków dla państw, które będą chciały ja przyjąć. W 1994 roku powstał europejski instytut walutowy, zalążek Europejskiego Banku Centralnego, a w 1995 roku na konferencji w Madrycie ustalono, że wspólna waluta będzie nazywać się Euro. 

W 1998 r powstał EBC – Europejski Bank Centralny odpowiedzialny za walutę Euro. Jego siedzibę umiejscowiono we Frankfurcie nad Menem. Wielki plan wprowadzenia wspólnej waluty nabrał realnych kształtów w 1999 roku, kiedy to 11 państw przyjęło Euro (póki co jeszcze w formie bezgotówkowej). 1 stycznia 2002 roku obywatele państw strefy Euro obudzili się z nową walutą. Data ta uznawana jest za symboliczny koniec największej operacji wymiany waluty na świecie. Z obiegu wycofano 6 mld narodowych banknotów oraz 30 mld monet. Dzisiaj Euro jest oficjalnym środkiem płatniczym w większości państw Unii Europejskiej. 

Nowy kantor internetowy

Wrzesień 2018 – swój oficjalny start ma jeden z najbardziej innowacyjnych kantorów internetowych.   

Jednak, aby ten moment mógł nastąpić, społeczeństwo potrzebowało przebyć długą drogę – od zakazu posiadania waluty, przez nielegalne wchodzenie w jej posiadanie, aż po dziś… kiedy siedząc przed komputerem, smartfonem czy innym urządzeniem umożliwiającym połączenie z internetem jesteśmy w stanie kupić walutę. W ilości nieograniczonej, po kursie jaki nas interesuje, a także bez zbędnego strachu wiążącego się z jej potencjalną utratą w drodze do domu.   

Od wymiany u cinkciarza do dollarro.com 

Większość z nas zdaje sobie doskonale sprawę, że kiedyś nie było łatwo wymienić walutę, niektórzy pewnie pamiętają czasy kiedy w Polsce nie było oficjalnych punktów wymiany walut, a przynajmniej takich , które oferowały korzystny kurs wymiany.  Najbardziej opłacalną formą kupna walut, a jednocześnie nielegalną była transakcja przeprowadzona z tzw. Cinkciarzem czyli osobą, która była zawsze tam gdzie obrót walutą był nieunikniony, a były to np. Peweksy – w których polski złoty był nieakceptowany do 1990 roku.  

Sytuacja diametralnie uległa zmianie w 1989 roku, kiedy to NBP zezwoliło na oficjalny handel walutami poza instytucjami państwowymi. W tym samym roku otwarto pierwszy polski kantor, który mieścił się przy przejściu granicznym w Świecku. 

Czas na innowacje.  

20 lat od powstania pierwszego kantoru, w Polsce zaczynają swoją działalność kantory internetowe. Jednak dopiero po prawie 30 lata, w Polsce powstaje platforma wymiany walut oferująca usługi, które wypełniają lukę ofert proponowanych przez pozostałe kantory działające w internecie.